අනේ ඉතිං මට උනු ඒ වියෝයා | Good Bye My Sweetu Keyboard :(

එහෙනම් ගුරුන්නන්න්සේ.....

ආයුබොවං..

රටටම සෙත් සාන්තියක් වෙන්න කියල ප්‍රාර්තනා කරල

එහෙනං

බ්ලොග් අවකාසෙ හිත මිත්‍රාදීන්ට , ආතුරයන්ට සෙත් ප්‍රාර්තනා කරලා

අන්න හරී

සමියගෙ පුංචි ලෝකෙටත් සෙතක් සාන්තියක් වෙන්නයි කියල හිතලා

වෙන්නයි කියල හිතලා.....

අවුරුද්දෙ ඉස්සිස්සෙල්ලාම බ්ලොග් අඩව්ව අල්ලන්නයි යන්නෙ ඕං

හොදයි ඒනං ආවඩා අයුබො වේවා

 

ඩෙන්න ඩෙනා නා ඩෙන ඩෙන ඩෙන්න ඩෙනෝ
ඔන්න සමිය වැඩ ඇල්ලුව මෙන්න යකෝ

 රටට සෙතක් වෙන්න කියල පතං බබෝ
පටං ගත්ත  මේ වසරේ බ්ලොගේ සුදෝ

හැමෝටම  සුභ නව වසරක් කියල පටන් ගන්නව ඔන්න...(හරි හරි ඉතින් ජනවාරි මාසෙ ඉවරවේගෙන ආවට අවුරුද්ද තාම අලුත්නෙ.. සුභ වෙන්න මාස තව 11කුයි දවස් ජුන්ඩකුයිත් ඔය තියෙන්නෙ..) ..ඔන්න දැං කට්ටිය හිනාවෙනවා නේද? ලෝක විනාසෙන් පස්සෙ නත්තලට තියා අවුරුද්දටවත් සුභ පතන්න ආවෙ නැති සමියට මොකද මෙ හදිස්සියෙ අලුත් අවුරුද්ද උදාවෙලා තියෙන්නෙ කියල  හිතෙනව ඇති.. කස්ටියට සුබ පැතුවෙ ; බැරි වෙලාවත් මං සුභ පැතුවෙ නැති උනොත් ඔයාලගෙ අවුරුද්දෙ ඉතුරු ටික සුභ වෙන එකක් නැතුව යයි කියල මගෙ චිත්ත සන්තානයේ  සහෙතුක බියක් අහේතුකව හටගත්ත හින්ද ඔන්න :P

ඇත්තම කාරනාව එක නෙමේ දරුවනේ.. ඒක හරිම සංවේදී කතාවක්..අවුරුද්දෙ ඉස් ඉස්සෙල්ලම මෙ වගේ මූසල කතාවක් කියන්න උනාට සමාවෙන්න.. ඒත් නොකියාම බෑ.. කියවං යද්දි ඔයාලට ඇඩෙනවා කියල මං දන්නවා. හරිම දුක් බර කතාවක් (පින්වතුනි, ලේන්සුවක් අරගෙන සූදානම් වන්න..).. දුක වැඩිකමටම මගෙ අකුරු කවි උනා... ඔයාල කියවං යද්දි ඔයාලගෙ පපුව හෝස් ගාල පත්තුවෙයි..(පින්වතුනි, පපුව පත්තු වූවිට නිවා ගැනීම සඳහා වතුර වීදුරුවක් වැනි යමක් ලඟ තබාගන්න - වහා ගිනි ඇවිලෙන සුලු බැවින් මගේ බ්ලොගේ තුල දුම්බීම වලකින්න!!!...)

ඔන්න කවියෙන්ම කියෝපල්ල ඒනං මට උනු සන්තෑසිය :(

අනේ ඉතිං මට උනු ඒ වියෝයා..
කීබෝඩ් එක මව් අරගෙන ගියෝයා
ආතල් එකෙ මං ලිව් ඒ බ්ලොගේයා
හුටස් උනා මට නං හරි දුකේයා

අලුතෙන් ආවෙ බ්ලොග් අවකා..ශය පැත්තේ
පෙර නොවු විරූ හරි රසයකි මෙහි ඇත්තේ
රෑ දාවල් නොබල සමියා මේ පැත්තේ
කැරකෙන හැටිත් ඔහෙලා හැම දැකගත්තේ

උදේ ඉදං රෑ වෙනකං බඩගින්නේ
මහ රෑ දෙගොඩ හරියෙත් මං නිදි නැත්තේ
ඇස් දෙක රඳවගෙන කම්පී..ටර් මත්තේ
ඉන්නව දකිනකොට මව් නෑ රුස්සන්නේ

එකපාරක් කිව්ව සමි‍යෝ මං උඹට
තවපාරක් කියන්නෑ මං ආ..යෙත් උඹට
කියන්නට කලිං මං උඹෙ තාත්තට
නවත්තපිය නැත්තං දෙනවා කනට

විබාගයක් එනවා ලඟදිම මූට
දන්නෑ වගේ ඉන්නා හැටි පේනවද?
ලුනු ඇඹුලුත් දාල ගිනි ගෙඩි ලොකු බෝල
තාත්තගෙ කනේ තිබ්බලු මව් එලෙස




එකපාරක් ඔරවා.. බලලා මෙහෙම
දෙපාරකට බැන්නයි අප්පා එහෙම
එතනින් එහා සද්දයකුත් නෑ කිසිම
රතු කට්ටම පැන්න අම්මගෙ ඉවසීම

මහ රෑ තුනයි  මම මේකේ කොටනකොට
අම්මා ආවෙ යකාරූඩ වී බොහොම
කිසිම කතාවක් නෑ   ඇගෙ මේ පාර
දුන්නා කී..බෝඩෙ කෑලිම ගැලවෙන්න


පසුදා පහන් වී මම මෙහි බලනකොට
ම යනු ර යනු  නෑ කිසිවක් පෙනෙන්නට
බ යනු න යනු තව මං මෙහි හොයනකොට
ප යනු  ල යනු නැතිබව පෙනුනා මෙමට

එදා ඉදං අද දක්වා බ්ලොග් හීනේ
හීනයක්ම උනි මට අයියේ අක්කේ
පෝං එකෙන් එනවා ඔහෙලගෙ පැත්තේ
කමෙන්ට් දානකොට ඉරෙනව පු* මාගේ

ඔහෙලට කමෙන්ට් දාලා මං ඉන්නකොට
ආරංචියක් ආවා ගෙට්..ටුවක් ගැන
27 එන්න හදනව මුං ගම්පහට
ඒ දැක ආව සොමියක් මේ සමියාට

ඉන්න බැරි නිසා මොකවත් නොකොටාම
අයියගෙ කීබෝඩෙ සරනයි සමියාට
ඉල්ලගෙන අවුත් එය දැං  රහසේම
පෝස්ටුවක් කොටනව සමියා ඔන්න

ඒ අවාසනාවට ඇත්ත කතාව නරඹා සිනා නොවන්න.. සමච්චලයට භාජනය නොකරන්න...අද මට වූ දේ හෙට ඔබට, ඔබෙ හිත මිත්‍රයාට, ඔබෙ අරයාට හෝ ඔබෙ දරුවාට සිද්ධ විය හැක... මෙවැනි දේවල් සිද්ද උනාට පස්සෙ අනේ සිද්ධ උනා කියනවාට වඩා සිද්ද නොවිමටම වග බලාගන්නවනම් තමයි වටින්නෙ...

ඉතින් යාලුවනේ ගොං කතා ඇති.. ගොඩක්ම පෝස්ට් එකක් ලියන්න ඕනි කියල හිතුනෙ වෙන මොකක් හින්දවත් නෙමෙයි. අපෙ ගෙට්ටුව හින්දා.. හැමෝම දන්නවනෙ ඉතින් ඒ ගැන ආයෙ අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නෑ..  කවුරු හරි නොදන්න කෙනෙක් ඉන්නවමනං ඒ ගැන ඔන්න පල්ලෙහා පිලිවෙලින් තියෙන සිරා අයියගෙ සහ සෑම් අයියගෙ පෝස්ට් වලට ගිහින් සියලුම විස්තර දැනගන්න පුලුවන්..

1 .ඔක්කොම සැට් වෙන ගම්පහ ගෙට්ටුව
2.සියළු බ්ලොග්කරුවන් පාරට බැසිය යුතු කාලයයි මේ...

එන හැමොම පෝරමයක් පුරවන්න ඕනි කියලත් දන්නව ඇතිනෙ.. මගෙ බ්ලොග් එකෙ දකුණු අතපැත්තෙ උඩම ගෙට්ටුව ගැන තියන පොටෝව උඩ කොටල  ඒ පෝරමෙට ගිහින් ඒක  පුරවන්න පුලුවන් තාමත් පුරවල නැත්නම් ..සිකුරාද රෑ 12 වෙනකන් විතරයි ඒ  පෝරමෙ පුරවන්න පුලුවන් කියලත් මතක තියාගත්තොත් හොදයි...

ඉතින් බ්ලොග් ලෝකෙට ආව අලුත වෙච්චි .. මෙකෙ ඉන්න පොඩිම එවුන්ගෙන් එකෙක් වෙච්චි මමත් එනව ඔන්න එදාට... 27 වෙනිදා ගම්පහ මල්වත්තෙදි උදේ පාන්දර 9ට ගෙට්ටුවට එන ඈයො හම්බෙන්න කතාකරන්න..අලුත් යාලුවො අදූන ගන්න හරිම ආසාවෙන් ඉන්නෙ....

ඇත්තම කියන්ම්කො ඉතින්... ටිකක් මොකද්ද මොකද්ද වගේ කියල දැනෙන්නැතිවමත් නෙමෙ... මොකද මං තාම බ්ලොග් ලෝකෙට පය තිබ්බ විතරයිනේ.. ඉතින් මෙකෙ ඉන්න අය ගැන දන්නෙ බොහෝම ටිකයි.. ආසාවට බ්ලොගයක් අටෝගත්තට මං අවුරුදු ගනන් බ්ලොග් කියවපු කෙනෙක්වත් වැඩ්ඩො වැඩ්ඩියො කවුද කියන්න දන්න කෙනෙක්වත් නෙමේ..

ඉතිං නිකමට ඉන්නගමන් මෙන්න මෙහෙම දෙයක් වෙයිදෝ කියලත් හිතුන හැබැයි (බලාපල්ලකො මටත් හිතෙන දේවල්)

දිනය- ජනවාරි 27
ස්තානය- ගම්පහමල් වත්ත
චරිත- මී, හී

මී  - හලෝ කොහොමද අයියෙ ?

හී - හලෝ මල්ලි... මම හොදින්.. (හිතෙන් තමාට - හහ්.. මේ ඇට කොලුව එනව මට අයියෙ කියන්න. යකෝ මගෙ දුවත් මුට වඩා වයසයි)

මී - හි හි ඉතින් අයියෙ අයියා කවුද අයියෙ?

හී - මම අහවලානෙ මල්ලි

මී - ආනේ.. ඒ ඔයාද? අනෙ හරිම සන්තොසයි අදුනගන්න ලැබුනට.. ඒ උනාට අයියා කවුද කියන්න මං දන්නෑ අයියෙ.. අයිය ලියන බ්ලොගේ මොකක්ද?

හී - මම අහවල් බ්ලොහේ ලියන අහවලානෙ මල්ලි (හිතෙන් තමාට - මෙ මොන හාල් පාරුවෙක්ද යකෝ මේ.. කොහෙන් කඩං පාත් වෙච්ච එකෙක්ද මේ.. ලංකාවට ඉන්ටනෙට් එන්ඩත් කලින් බ්ලොගෙ අටෝගත්තු මාව මුලු බ්ලොග් අවකාශෙම දන්නව. මූ දන්නෑලු.. කොහෙද යන කබ්බෙක් )

මී - අන්න එහෙම කියන්න එපැයි අයියෙ.. ගොඩක් වෙලාවට නම් වලට වඩා මතක හිටින්නෙ බ්ලොග් එකනේ . ඒකයි ඉතින් දන්නැද්ද? (දත් විලිස්සා සිනා සේ)

හී- (ඔරවන බැල්මට් එකකින් මද සිනාවක් පායි)

තප්පර 10කට පසු

මී- මේ අයියෙ?

හී- (මෙවරද බැල්මට් එක පමනි.. කතාවක් නැත)

මී- ඇත්තටම අහවල් බ්ලොගේ කියන්නෙ මොකක්ද අයියෙ?

හී- (වචනයෙන්).. පල හූ*&^*&^ ^%  ^*%^&*^^&

ඔන්න බලාපල්ල මට නිකමට හිතෙන දේවල් ඈ

බොහොම කාරුනිකව ඉල්ලීමකි...
ආදරණිය බ්ලොග් අවකාශයේ දිගු ගමනක් ගොස් හිනිපෙත්තේ වැජඹෙන බ්ලොග් සහෘදය.. එදාට ලොකු පාට් නොදමන්න.. මම ඔබ නොදන්නවා විය හැකිය.. ඔබ කොතරම් වැඩ්ඩෙක් උවත් මම ඔබ පිලිබද අංශු මාත්‍රයක් නොදන්නවා වන්නට පුලුවන.. ඉතින් මා හිතවත් සහෘදය; කිරිසප්පයන් වන අප වැන්නවුන් ආදරයෙන් පිලිකන්න.. නෑ නෑ... පිලිගන්න.. හුරතල් කර උඩ දාන්න...මඩ නොගසන්න... ආදරේ දෙන්න (නෑ නෑ ඒව ඕන්නෑ... :D) ... එවිට ඔබ පිලිබද ගෞරවයක් නොමදව මා සිතෙහි ජනිතවනු ඇත....

කාරුණික ඉල්ලිම ප්‍රතික්සේප කරන අයට දැනුම් දීමයි

මේ බ්ලොග් ලොක්කො කියන උං මෙ අසරන සමි කොල්ලට ගෙම්ම්බර් එම දාගෙන ආවොත් මං නරක සමනලය කියන්න එන්න එපා හරී..පොඩි එකා වගෙ හිටියට හරි සැරයි ඈ.. ආයෙ පස්සට කරදර වෙයි ඕං...(කලින් බය උනේ නැති උං සිටී නම් දැන් නම් බය වී ඇතැයි සිතමි :D)

ඉතින් සහෝදර සහොදරියනි, එදාට මං ඉන්නව මග බලං හැමෝමව අඳුනගන්න ඕං... හම්බෙලා කතාකරල, විනෝද වෙලා සතුටින් විසිරයමු :)

                                   එතෙක් ඔබට ජය!!! ඊට පස්සෙත් ජය!!!